Over Willeke van den Heuvel
Wie ben ik?
Willeke, 50 jaar, getrouwd, moeder van twee tieners, ondernemer.
Waarom een maagverkleining?
Mijn keuze voor een maagverkleining heeft een behoorlijke tijd geduurd. Angst heeft me een hele tijd tegengehouden. Angst om op die operatietafel of erna te overlijden aan complicaties. Het sterftepercentage lag zo’n tien tot twaalf jaar geleden veel hoger.
Maar ook de angst om mijn leven dramatisch te veranderen hield me tegen. Ik had een leuk, vol en mooi leven en dat wilde ik niet kwijtraken. Vooral de associatie met ‘gezelligheid = eten = gezelligheid’ heb ik al mijn hele leven gelegd. En het idee dat eten niet meer leuk was, dat je na twee hapjes al vol zat of misselijk werd, hield me echt tegen.
Aan de andere kant hield mijn overgewicht me ook tegen. Pretparken: ik pas niet in de attracties. Terrasje: de stoelen zijn te smal of niet stevig genoeg. Presentaties geven: het zweet gutst van mijn hoofd. En zo zijn er nog tal van voorbeelden te noemen waar mijn overgewicht mij in de weg zat.
Na de zomervakantie van 2017 ging bij mij de knop om. Ik wilde dit leven met al zijn beperkingen niet meer.
De huisarts verwees me al snel door en in oktober 2017 kon ik al bij het Franciscus Gasthuis & Vlietland in Rotterdam terecht voor een kennismakingsgesprek. Daarna volgden de gesprekken met het multidisciplinaire team en 22 december ben ik op de wachtlijst gezet.
Mijn operatie en het eerste jaar
Op 6 maart 2018 heb ik mijn gastric bypass (kiwi) gekregen en is mijn 2.0 leven begonnen. Wat ik er van merk? Ik kan niet zo veel meer eten natuurlijk. Ik val af, maar niet zo snel als ik had gehoopt. Gemiddeld val ik een kilo per week af. En soms sta ik een paar weken stil. Dat hoort erbij. Mijn haren vallen uit, echt vreselijk vind ik dat.
In de eerste vier maanden na mijn operatie ben ik ruim 25 kilo afgevallen. Ik voel me goed, heb geen last van ernstige klachten of complicaties. Het enige waar ik last van heb is een lactose-intoleratie, maar zelfs dat gaat nu al weer wat beter. Een geluksvogel dus.
Helaas hield het afvallen na een half jaar op. Gewichtsverlies is blijven hangen op 40 kilo. De internist heeft in januari 2019 aangegeven dat het waarschijnlijk hierbij blijft. “Een mooie prestatie” zei hij, maar het liefst was ik nog meer afgevallen. Op dit moment heb ik te kampen met vermoeidheid als gevolg van tekorten (vitamine B12, foliumzuur en ferritine). Hopelijk is dit binnenkort weer onder controle en ga ik mij weer fitter voelen.
Spijt? Nee totaal niet! Behalve dan dat ik het niet eerder heb laten doen.
Dat het goed gaat met mij neem ik niet als vanzelfsprekend aan. Ik heb met veel mensen gesproken voor mijn boek. Mensen waarmee ik voor geen goud zou willen ruilen. Die ontzettend veel complicaties hebben gehad, die elke dag leven met pijn of chronische darmklachten waardoor ze aan huis zijn gebonden.
Gelukkig heb ik ook gesproken met heel veel mensen die dolgelukkig zijn met hun nieuwe leven.
Waarom een boek?
Het idee voor mijn boek ontstond ongeveer een week na mijn operatie. Ik had last van mijn darmen en dacht dat dat een gewoon effect was van de operatie, dat het erbij hoorde. Op Facebook las ik iets over lactose-intolerantie. Twee dagen zonder lactose en ik was van mijn klachten af. En zulk soort verhalen las ik steeds vaker: mensen die op zoek waren naar meer informatie. Soms omdat ze nog in het voorbereidende traject zaten, soms omdat ze niet (goed) geïnformeerd waren door hun ziekenhuis.
Voor mijn boek heb ik ook met heel veel medisch specialisten gesproken en heb ik een operatie bij mogen wonen. Alle adviezen, tips en verhalen staan in ‘Banaan of kiwi?’ te lezen. Met mijn verhaal natuurlijk maar vooral met alle verhalen van anderen die een maagverkleining hebben gehad. Met spectaculaire voor- en na foto’s.
Wie en wat wil ik bereiken met mijn boek?
Ik wil vooral de doelgroep die een maagverkleining overweegt goede informatie geven. Dat is een grote doelgroep waarvan uiteindelijk zich zo’n 12.000 mensen per jaar ook daadwerkelijk laten opereren. Ik hoop dat zij met de informatie in mijn boek een bewuste keuze kunnen maken en weten waar ze aan beginnen.
Daarnaast hoop ik de medische dienstverleners te bereiken die met mensen met een maagverkleining werken; de huisartsen, diëtisten, lifestyle-coaches, fysiotherapeuten, apothekers, etc. Goede begeleiding is essentieel en ik ben er achter gekomen dat er nog bij deze doelgroep heel veel niet bekend is over de gevolgen van een maagverkleining.